Het fenomeen van Raynaud is een vaataandoening waarbij tijdelijk je bloedvaatjes verkrampen en daardoor stroomt er minder bloed door. Dit gebeurt vooral in je vingers
en tenen. Doordat de doorbloeding verslechterd, verkleuren
je vingers en/of tenen en kunnen ze gevoelloos worden, pijn
gaan doen of gaan tintelen. Je vingers/tenen worden eerst wit, dan blauw (cyanotisch) en tenslotte (bij opwarmen) rood. Je krijgt vooral klachten door kou of als een reactie op spanning en stress, maar soms ook zonder duidelijke aanleiding. De symptomen lijken veel op winterhanden en –voeten met soms spontaan zweertjes, die moeilijk genezen.
Er zijn 2 soorten Raynaud; primair of secundair. Als je last hebt van het fenomeen van Raynaud terwijl je verder gezond bent, heb je het primaire fenomeen van Raynaud. Dit komt vaak voor. Men noemt het dan de “ziekte van Raynaud”. Deze vorm van het fenomeen van Raynaud ontstaat meestal in de puberteit. Heb je de klachten als symptoom van een andere vaat- of reumatische aandoening of door gebruik van bepaalde medicijnen? Dan wordt dat het secundaire fenomeen van Raynaud genoemd. Raynaud kan o.a. getriggerd worden door roken, bètablokkers, cytostatica (antikanker-medicatie), interferonen en orale anti-conceptiepillen. Reumatische aandoeningen waarbij het fenomeen van Raynaud o.a. voorkomt zijn:
- systemische lupus erythematodes (SLE)
- MCTD
- Systemische sclerose (sclerodermie)
- syndroom van Sjögren
- polymyositis
- reumatoïde artritis
- vasculitis
Behandeling van Raynaud is niet altijd nodig. Bij ernstige klachten kan medicatie ingezet worden om de bloedvaten te verwijden. Soms wordt een zenuw doorgesneden, zodat de spiertjes in de vaatwand niet meer verkrampen, of wordt de zenuw tijdelijk uitgeschakeld door een injectie. Bij het secundaire fenomeen van Raynaud is de aanpak van de onderliggende ziekte belangrijk. Bij een goede behandeling verminderen de klachten. Soms hebben mensen al op jonge leeftijd last van Raynaud, maar verdwijnen de klachten op latere leeftijd.